Έχω, προ πολλού, τεκμηριωμένα υποστηρίξει ότι η αναδιοργάνωση της υποστήριξης (logistics) στις Ένοπλες Δυνάμεις (ΕΔ) προϋποθέτει ένα διακλαδικό οργανισμό, ένα είδος ανεξάρτητου επιτελείου υποστήριξης, κατ’ αντιστοιχία του ΓΕΕΘΑ (που είναι το επιχειρησιακό διακλαδικό επιτελείο).
Να υπενθυμίσω ότι στα 20 χρόνια ως Αξιωματικός, μετά από ένα μεταπτυχιακό σε θέματα οργάνωσης της εφοδιαστικής Υποστήριξης στις ΕΔ (Defence Logistics), από το 2000 προωθώ την ιδέα ενός διακλαδικού Οργανισμού Υποστήριξης που να υπηρετεί τις στρατηγικές συνεργασίες στις ΕΔ, με αντίληψη (ολοκληρωμέης εφοδιαστικής υποστήρξης (integrated Logistics Support - ΙLS) και κόστους κύκλου ζωής (Life Cycle Cost - LCC), κι έχω καταθέσει τις απόψεις μου στηνΥπηρεσία για την αναδιοργάνωση της Εφοδιαστικής Υποστήριξης στις ΕΔ (για την έννοια βλ. σε άλλη ανάρτηση).
Συγκεκριμένα επεξεργάζομαι θέσεις και τις δημοσιοποιώ από το 2000, όταν επέστρεψα από την Αγγλία, όπου η ΠΑ με έστειλε στο Royal Military College of Science (Στρατιωτική Πανεπιστημιούπολη στο Shrivenham της Αγγλίας, του Πανεπιστημίου του Cranfiled - http://www.cranfield.ac.uk/cds/departments/index.jsp), MSc in Defence Logistics Management με κύριο αντικείμενο την τότε αναδιοργάνωση των Βρετανικών προμηθειών εξοπλισμού. Η διατριβή μου μάλιστα, «The attitude of the Hellenic Armed Forces Logisticians on Current Logistics Trends», συνιστούσε μία ακαδημαϊκή κριτική, διότι τότε στη Μ.Βρετανία λειτουργούσαν δύο (2) ανεξάρτητους Οργανισμούς έναν για τις προμήθειες εξοπλισμού (DPA) και έναν άλλο για την υποστήριξη (DLO). Παρόλα αυτά τους είχαν και τους δύο διακλαδικούς (κάτι που ακόμη δεν ισχύει σε εμάς παρά μόνο περιορισμένα ξεκίνησε με την ΓΔΕ, αλλά με κύριο σκοπό να πάρει την ευθύνη των προμηθειών από τους ένστολούς και να την δώσει σε πολίτες Γενικούς Διευθυντές, εν πολλοίς πολιτικά πρόσωπα). Τότε εισηγήθηκα την ενοποίηση των προμηθειών και της υποστήριξης αλλά και των εν λόγω υπηρεσιών των κλάδων των ΕΔ, σε ένα Οργανισμό που να ευθύνεται από την αρχή της προμήθειας ή της σχεδίασης και παραγωγής του εξοπλισμού, και την στη συνέχεια στην υποστήριξη του (μέχρι και την τελική του απόσυρση), απόψεις που ιδιαίτερα στην Ελλάδα δεν είχαν τύχη (παρότι τις προέβαλα και διεθνώς - τραγικό ανέκδοτο είναι ότι τιμωρήθηκα για "σχόλια και αιχμές" κατά υπηρεσιακών οργάνων κι αντί να με αξιοποιήσουν σε κάποιο Επιτελείο αναδιοργάνωσης των προμηθειων - όχι προφανώς ως Γενικό Διευθυντή - το 2002 με μετέθεσαν δυσμενώς στην Πάρνηθα).
Σε συντομία παρουσίαζω τις δημοσιεύσεις εκείνης της περιόδου, που σε άλλες χώρες θα τύχαιναν διακρίσεων και βραβείων (3 στο Αμερικάνικο περιοδικό Logistics Spectrum) και πρόσθετες παρουσιάσεις σε συνέδρια (και ακολούθως διαβάστε τι έγινε στο Ηνεμώνο Βασίλειο):
1. "Οργανωτική Δομή στην Υπηρεσία των Συνεργασιών στην Αμυντική Εφοδιαστική Αλυσίδα", με τον David Moore, που παρουσιάσαμε αμέσως με την επιστροφή μου στην Αθήνα τον Σεπ.2000 στο Πανελλήνιο συνέδριο της Ελληνικής Εταιρείας Logistics και δημοσιεύθηκε στο Logistics Spectrum: (http://jointstaffintegrdefloggr.blogspot.com/2001/09/david-moore.html). Η αντίληψη αυτή διασφαλίζει όχι απλώς την προμήθεια εξοπλισμού (που όπως γίνεται σήμερα ο κάθε Υπουργός αποφασίζει καιροσκοπικά και χωρίς τεκμηρίωση με μία επίφαση νομιμότητας του ΚΥΣΕΑ και απλή ανταλλαγή απόψεων), αλλά μία αποτελεσματική διαδικασία λήψης απόφασης, σχεδίασης ανάπτυξης, υποστήριξης μέχρι και την απόσυρση του εξοπλισμού, με ολοκληρωμένο τρόπο που όχι να διασφαλίζει σε όλη το βίο του εξοπλισμού, γνώση και τεκμηρίωση της σκοπιμότητας για κάθε απόφαση, αλλά και ολοκληρωμένη συνεργασία με τη Βιομηχανία και τα Πανεπιστήμια, με ότι αυτό σημαίνει για την ανάπτυξη και την έρευνα.
2. "Υπανάθεση της Συντήρησης στις Ένοπλες Δυνάμεις του NATO" με τον Ιωάννη Καρασαρίδη. που παρουσιάσαμε στη Θεσσαλονίκη τον Σεπ.2001 στο 17 Διεθνές συνέδριο της Ελληνικής Εταιρείας Logistics και επίσης δημοσιεύθηκε στο Logistics Spectrum (http://jointstaffintegrdefloggr.blogspot.com/2001/12/nato.html). Αφορμή υπήρξε πρόταση της ΕΛΒΟ για την ανάληψη της συντήρησης των οχημάτων των ΕΔ και αναδείξαμε τις προϋποθέσεις αποτελεσματικής υποστήριξης σύμφωνα με τις σύγχρονες αντιλήψεις, ώστε να μην πρόκειται για μία απλή συντήρηση, αλλά για μία στρατηγική συνεργασία που θα διασφαλίζει έρευνα για βελτίωση της διαθεσιμότητας του εξοπλισμού.
3. "Προσδιορίζοντας την Αντίσταση στις Οργανωτικές Αλλαγές, σε ένα Οργανισμό Αμυντικού Εφοδιασμού - Defence Logistics (μία Προσέγγιση του Πολυμεταβλητού Υποδείγματος του Hofstede)", που την παρουσίασε η Αικατερίνη Νερούλια
σε συνέδριο "Best Practice" (2002) στο Λονδίνο, (καθώς η Υπηρεσία δεν μου ενέκρινε να την παρουσιάσω - όπως και τις άλλες άλλωστε). Δημοσιεύθηκε επίσης στο Logistics Spectrum:
http://jointstaffintegrdefloggr.blogspot.com/2003/06/defence-logistics-hofstede.html
4. Πρόπερσι, μετά την αποφοίτηση μου από την ΑΔΙΣΠΟ, η εργασία που εκπονήσαμε με τους τότε Πλωτάρχη Χρήστο Ούτο ΠΝ και Ταγματάρχη Δημήτριο Πόντικα, με θέμα την ανάπτυξη της αμυντικής μας βιομηχανίας (υποστηρίζαμε μία στρατηγική ανάπτυξης στα πλαίσια της ΕΕ και του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Άμυνας - EDA και απορρίπταμε τη συνεργασία με τις ΗΠΑ) δημοσιεύθηκε αυτούσια στο περιορικό της Σχολής "Διακλαδική Επιθεώρηση", αλλά όπως φαίνεται καταχωνιάστηκε σε όφελος της "στρατηγικής" συνεργασίας μας με τις ΗΠΑ που εγκαινίασε ο κ. Μεϊμαράκης ως ΥΕΘΑ.
Αντίθετα με την Ελλάδα (που οι δημοσιεύσεις μου γέμισαν τα καλάθια αχρήστων των Επιτελείων και των Υπουργικών γραφείων), οι απόψεις μου φαίνεται ότι μελετήθηκαν ακόμη και από Τούρκους (http://kutuphane.ksu.edu.tr/e-tez/sbe/T00682/kadir_dalgic_proje.pdf) αλλά και από τις Αμερικανικές ΕΔ και συγκεκριμένα στους Marine Corps (http://www.dtic.mil/cgi-bin/GetTRDoc?AD=ADA439243&Location=U2&doc=GetTRDoc.pdf), ενώ η Μεγάλη Βρετανία πέρυσι (2007) υιοθετήθηκε πλήρως την άποψη μου για ενοποίηση των DPA & DLO (2007), σε ένα ενιαίο οργανισμό Defence Equipment Support (DES): http://www.mod.uk/DefenceInternet/AboutDefence/WhatWeDo/ScienceandTechnology/DESG/OurCustomer.htm, εξασφαλίζοντας αποτελεσματικότητα αλλά και εξοικονομώντας πόρους.
Στη «μικρή» Ελλάδα (φαίνεται μας περισσεύουν τα χρήματα), θα μπορούσαμε να είχαμε προηγηθεί 6-7 χρόνια, αρκεί να αξιοποιούσαμε 14.000£ που πληρώσαμε ως χώρα για τις σπουδές μου.
Αλλά ας δούμε μπροστά, διότι ο κίνδυνος είναι να περιμένουμε άλλα 6-7 χρόνια και μετά κανείς δεν θα μας φταίει, εάν (αντί να εξάγουμε οργάνωση και τεχνογνωσία) πληρώνουμε (από αυτά που δεν έχουμε) και μάλιστα σε αλλοδαπές εταιρείες συμβούλων.
Να υπενθυμίσω ότι στα 20 χρόνια ως Αξιωματικός, μετά από ένα μεταπτυχιακό σε θέματα οργάνωσης της εφοδιαστικής Υποστήριξης στις ΕΔ (Defence Logistics), από το 2000 προωθώ την ιδέα ενός διακλαδικού Οργανισμού Υποστήριξης που να υπηρετεί τις στρατηγικές συνεργασίες στις ΕΔ, με αντίληψη (ολοκληρωμέης εφοδιαστικής υποστήρξης (integrated Logistics Support - ΙLS) και κόστους κύκλου ζωής (Life Cycle Cost - LCC), κι έχω καταθέσει τις απόψεις μου στηνΥπηρεσία για την αναδιοργάνωση της Εφοδιαστικής Υποστήριξης στις ΕΔ (για την έννοια βλ. σε άλλη ανάρτηση).
Συγκεκριμένα επεξεργάζομαι θέσεις και τις δημοσιοποιώ από το 2000, όταν επέστρεψα από την Αγγλία, όπου η ΠΑ με έστειλε στο Royal Military College of Science (Στρατιωτική Πανεπιστημιούπολη στο Shrivenham της Αγγλίας, του Πανεπιστημίου του Cranfiled - http://www.cranfield.ac.uk/cds/departments/index.jsp), MSc in Defence Logistics Management με κύριο αντικείμενο την τότε αναδιοργάνωση των Βρετανικών προμηθειών εξοπλισμού. Η διατριβή μου μάλιστα, «The attitude of the Hellenic Armed Forces Logisticians on Current Logistics Trends», συνιστούσε μία ακαδημαϊκή κριτική, διότι τότε στη Μ.Βρετανία λειτουργούσαν δύο (2) ανεξάρτητους Οργανισμούς έναν για τις προμήθειες εξοπλισμού (DPA) και έναν άλλο για την υποστήριξη (DLO). Παρόλα αυτά τους είχαν και τους δύο διακλαδικούς (κάτι που ακόμη δεν ισχύει σε εμάς παρά μόνο περιορισμένα ξεκίνησε με την ΓΔΕ, αλλά με κύριο σκοπό να πάρει την ευθύνη των προμηθειών από τους ένστολούς και να την δώσει σε πολίτες Γενικούς Διευθυντές, εν πολλοίς πολιτικά πρόσωπα). Τότε εισηγήθηκα την ενοποίηση των προμηθειών και της υποστήριξης αλλά και των εν λόγω υπηρεσιών των κλάδων των ΕΔ, σε ένα Οργανισμό που να ευθύνεται από την αρχή της προμήθειας ή της σχεδίασης και παραγωγής του εξοπλισμού, και την στη συνέχεια στην υποστήριξη του (μέχρι και την τελική του απόσυρση), απόψεις που ιδιαίτερα στην Ελλάδα δεν είχαν τύχη (παρότι τις προέβαλα και διεθνώς - τραγικό ανέκδοτο είναι ότι τιμωρήθηκα για "σχόλια και αιχμές" κατά υπηρεσιακών οργάνων κι αντί να με αξιοποιήσουν σε κάποιο Επιτελείο αναδιοργάνωσης των προμηθειων - όχι προφανώς ως Γενικό Διευθυντή - το 2002 με μετέθεσαν δυσμενώς στην Πάρνηθα).
Σε συντομία παρουσίαζω τις δημοσιεύσεις εκείνης της περιόδου, που σε άλλες χώρες θα τύχαιναν διακρίσεων και βραβείων (3 στο Αμερικάνικο περιοδικό Logistics Spectrum) και πρόσθετες παρουσιάσεις σε συνέδρια (και ακολούθως διαβάστε τι έγινε στο Ηνεμώνο Βασίλειο):
1. "Οργανωτική Δομή στην Υπηρεσία των Συνεργασιών στην Αμυντική Εφοδιαστική Αλυσίδα", με τον David Moore, που παρουσιάσαμε αμέσως με την επιστροφή μου στην Αθήνα τον Σεπ.2000 στο Πανελλήνιο συνέδριο της Ελληνικής Εταιρείας Logistics και δημοσιεύθηκε στο Logistics Spectrum: (http://jointstaffintegrdefloggr.blogspot.com/2001/09/david-moore.html). Η αντίληψη αυτή διασφαλίζει όχι απλώς την προμήθεια εξοπλισμού (που όπως γίνεται σήμερα ο κάθε Υπουργός αποφασίζει καιροσκοπικά και χωρίς τεκμηρίωση με μία επίφαση νομιμότητας του ΚΥΣΕΑ και απλή ανταλλαγή απόψεων), αλλά μία αποτελεσματική διαδικασία λήψης απόφασης, σχεδίασης ανάπτυξης, υποστήριξης μέχρι και την απόσυρση του εξοπλισμού, με ολοκληρωμένο τρόπο που όχι να διασφαλίζει σε όλη το βίο του εξοπλισμού, γνώση και τεκμηρίωση της σκοπιμότητας για κάθε απόφαση, αλλά και ολοκληρωμένη συνεργασία με τη Βιομηχανία και τα Πανεπιστήμια, με ότι αυτό σημαίνει για την ανάπτυξη και την έρευνα.
2. "Υπανάθεση της Συντήρησης στις Ένοπλες Δυνάμεις του NATO" με τον Ιωάννη Καρασαρίδη. που παρουσιάσαμε στη Θεσσαλονίκη τον Σεπ.2001 στο 17 Διεθνές συνέδριο της Ελληνικής Εταιρείας Logistics και επίσης δημοσιεύθηκε στο Logistics Spectrum (http://jointstaffintegrdefloggr.blogspot.com/2001/12/nato.html). Αφορμή υπήρξε πρόταση της ΕΛΒΟ για την ανάληψη της συντήρησης των οχημάτων των ΕΔ και αναδείξαμε τις προϋποθέσεις αποτελεσματικής υποστήριξης σύμφωνα με τις σύγχρονες αντιλήψεις, ώστε να μην πρόκειται για μία απλή συντήρηση, αλλά για μία στρατηγική συνεργασία που θα διασφαλίζει έρευνα για βελτίωση της διαθεσιμότητας του εξοπλισμού.
3. "Προσδιορίζοντας την Αντίσταση στις Οργανωτικές Αλλαγές, σε ένα Οργανισμό Αμυντικού Εφοδιασμού - Defence Logistics (μία Προσέγγιση του Πολυμεταβλητού Υποδείγματος του Hofstede)", που την παρουσίασε η Αικατερίνη Νερούλια
σε συνέδριο "Best Practice" (2002) στο Λονδίνο, (καθώς η Υπηρεσία δεν μου ενέκρινε να την παρουσιάσω - όπως και τις άλλες άλλωστε). Δημοσιεύθηκε επίσης στο Logistics Spectrum:
http://jointstaffintegrdefloggr.blogspot.com/2003/06/defence-logistics-hofstede.html
4. Πρόπερσι, μετά την αποφοίτηση μου από την ΑΔΙΣΠΟ, η εργασία που εκπονήσαμε με τους τότε Πλωτάρχη Χρήστο Ούτο ΠΝ και Ταγματάρχη Δημήτριο Πόντικα, με θέμα την ανάπτυξη της αμυντικής μας βιομηχανίας (υποστηρίζαμε μία στρατηγική ανάπτυξης στα πλαίσια της ΕΕ και του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Άμυνας - EDA και απορρίπταμε τη συνεργασία με τις ΗΠΑ) δημοσιεύθηκε αυτούσια στο περιορικό της Σχολής "Διακλαδική Επιθεώρηση", αλλά όπως φαίνεται καταχωνιάστηκε σε όφελος της "στρατηγικής" συνεργασίας μας με τις ΗΠΑ που εγκαινίασε ο κ. Μεϊμαράκης ως ΥΕΘΑ.
Αντίθετα με την Ελλάδα (που οι δημοσιεύσεις μου γέμισαν τα καλάθια αχρήστων των Επιτελείων και των Υπουργικών γραφείων), οι απόψεις μου φαίνεται ότι μελετήθηκαν ακόμη και από Τούρκους (http://kutuphane.ksu.edu.tr/e-tez/sbe/T00682/kadir_dalgic_proje.pdf) αλλά και από τις Αμερικανικές ΕΔ και συγκεκριμένα στους Marine Corps (http://www.dtic.mil/cgi-bin/GetTRDoc?AD=ADA439243&Location=U2&doc=GetTRDoc.pdf), ενώ η Μεγάλη Βρετανία πέρυσι (2007) υιοθετήθηκε πλήρως την άποψη μου για ενοποίηση των DPA & DLO (2007), σε ένα ενιαίο οργανισμό Defence Equipment Support (DES): http://www.mod.uk/DefenceInternet/AboutDefence/WhatWeDo/ScienceandTechnology/DESG/OurCustomer.htm, εξασφαλίζοντας αποτελεσματικότητα αλλά και εξοικονομώντας πόρους.
Στη «μικρή» Ελλάδα (φαίνεται μας περισσεύουν τα χρήματα), θα μπορούσαμε να είχαμε προηγηθεί 6-7 χρόνια, αρκεί να αξιοποιούσαμε 14.000£ που πληρώσαμε ως χώρα για τις σπουδές μου.
Αλλά ας δούμε μπροστά, διότι ο κίνδυνος είναι να περιμένουμε άλλα 6-7 χρόνια και μετά κανείς δεν θα μας φταίει, εάν (αντί να εξάγουμε οργάνωση και τεχνογνωσία) πληρώνουμε (από αυτά που δεν έχουμε) και μάλιστα σε αλλοδαπές εταιρείες συμβούλων.
